Cuba carnival ...

ศุกร์ กะ เสาร์ ที่ผ่านมา มีงาน Cuba carnival ไม่ค่อยแน่ใจว่า จุดประสงค์ ของงาน คืออะไรนักหรอกนะ แต่ ว่า ก้อเหมือน งาน แฟร์ ที่มีคนมาขายของ แล้วก้อ มี เครื่องเล่น ม้าหมุน ชิงช้า สวรรค์ อะไรประมาณนี้อะ แต่ ต้องบอกว่า ถ้าเทียบกะเมืองไทย ก้อ งานเล็กๆ เองนะ แต่สำหรับที่นี่ คิดว่า ใหญ่น่าดูเลยย... เคยจำได้ลางๆมากๆ ว่า งานนี้อะ เพื่อให้ busker (a person who entertain people by dancing, signing or reciting on the street or in a public place) จาก หลายๆ ประเทศทั่วโลก มา จัดการแสดง อะ ... แบบ โชว์ ความสามารถ comedy อะไร ก้อว่ากันไป แล้วก้อ ได้ ตังค์อะ...

แต่ ดูเหมือนงานจะไม่เน้น ด้านนั้นมากนักนะ จะหนักไปทาง ขายของกิน กะขายของ เหมือน จตุจักร บ้านเรามากกว่า ... หรือไม่ เราก้อมัวแต่เดิน ในส่วนที่เป็น พวกแบบนั้น เหอๆ ... ก้อไปเดิน กะ ภาอะ เดิน ตั้งแต่ เที่ยง จนแบบ สี่โมงเย็นเลยยย แล้วตอนเย็นก้อไปดูขบวนพาเหรด กะ พี่อ้อ เพราะว่า ภา เค้าทำงานจ้า... ขบวนพาเหรด ก้อโอเคนะ ยาวดี ชั่วโมงนิดๆแน่ะ แล้วก้อมี เวทีที่มีคนมา ร้องเล่น เต้นรำ เยอะแยะเลยยย คนเยอะ มากๆ ขอบอกเลยย แต่ก้อ ได้ อีก อารมณ์ นึงดี เหมือนกันนะ ...

By the way, ช่วงนี้ ก้อยังสับสน เรื่อยเปื่อย ไม่ยอมหายซะที ... มีอะไรในใจน้า....

Homesick กำเริบ...

ตั่งแต่กลับมาจากเมืองไทย ถึงวันนี้ ก้อ หนึ่งอาทิตย์พอดิบพอดี... แต่โรค homesick ที่เป็นตั้งแต่ ตอนขึ้นเครื่องที่สุวรรณภูมิ ยังไม่มีทีท่า ว่าจะหายไปง่ายๆ เป็นมากกว่า ที่คิดนะเนี่ยยย ... เรา

เริ่มตั้งคำถาม ถามตัวเองว่า แล้ว เรามาอยู่ที่นี่ทำไมอะ ในเมื่อคิดถึงบ้านมากก้อกลับสิ ... นี่แสดงว่าคิดถึงไม่มากจริง ... เริ่ม ทำให้ตัวเองสับสนมากขึ้น
ก้อถ้าจะกลับ มันก้ออยู่ที่เราตัดสินใจคนเดียวเลยอะ จริงๆแล้ว ... นึกขึ้นได้ว่าวันนี้ อ่านเรื่อง ปีกแดง ... ก้อมีตอนนึงที่ รุจน์ จาก ฮวง กลับมาที่เมืองไทย ทั้งๆที่เขารัก ฮวงมาก อะ ... กลับมาก้อ ทุกข์ทรมาน ตัวเองมาก แล้วเขา ก้อตั้งคำถาม ที่เขาเองไม่สามารถจะตอบได้ แบบนี้ เหมือนกัน

บางทีคนเราก้อไม่ทำอะไร อย่างที่หัวใจเรียกร้องเสมอไป หรือ คนเรา อาจจะพูดในสิ่งที่หัวใจไม่ได้ รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

จากไปด้วยความสงสัย งุนงง ยิ่งกว่าเดิม...

คิดถึงแม่ ทุกวัน

ตั้งแต่กลับมาจาก เมืองไทย ครั้งนี้ homesick เป็นพิเศษ เลยแฮะ
บ้านเราอ่ะเนอะ ไงก้อต้องอบอุ่นกว่าที่ไหนๆ

คิดถึงม่ะม๊า ป่ะป๊า ทุกวี่วันเลยยยย...

20 days in Thailand (Jan 20 - Feb 10)

เพิ่งกลับมาจาก holiday เมื่อวันอาทิตย์ ที่ผ่านมา ... กลับมาแรกๆ ก้อ แปลกๆ เหมือนกันนะ รู้สึกว่า เอ๊ะ ... นี่เรากลับมากเมืองไทยแล้ว จริงๆเหรอ... ทุกอย่างกลับสู่ภาวะ ปกติ ซะจนเหมือนไม่ได้ไปไหนมาเลยอะ

คิดถึง ป๊า กะ แม่ และทุกๆคน มากกว่า ตอนที่ยังไม่ได้ กลับไปซะอีก ... ตอนนั้น มันคงเป็นความเคยชิน... นี่ก้อ ต้องมาเริ่มต้น ทำให้ มันชินใหม่ ประมาณนั้น

ดีใจที่เห็นทุกๆคน สดใส แข็งแรง ดี ...

รักและคิดถึงทุกๆคนเลยย จ้า... :D