แอบเหงา...

"...เมื่อไหร่จะมีใคร ใครสักคนที่เป็นของเรา เมื่อไหร่จะมีใคร ใครสักคนนะที่รักเรา ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่ เหมือนมันยังห่างไกล..." (เพลงแอบเหงา, เสนาหอย)

ช่วงนี้เป็น โรค addicted to ผู้คน กะ งาน... โรคขี้เหงา น่าจะประมาณนั้นนะ อยู่คนเดียวแล้ว ใจมันลอยไปไกลๆ ไปไหนบ้างก้อไม่รู้ จิตใจนี่มันควบคุมไม่ได้ จริงๆ แฮะ ...

วันนี้ไปงาน chinese new year มา จริงๆ วันตรุษจีนมันผ่านไปจะสองอาทิตย์แล้วนะ แต่เค้าเพิ่งจัดกันอะ คนเยอะมาก มีพาเรด แล้วก้อ มีการแสดงต่อที่ water front การแสดงเค้าดีจริง เยอะมาก แล้วก้อ ไม่น่าเบื่อเลยย มี คนมาแสดงจากเมืองจีนอะ ตัวอ่อนมากๆ ไม่รู้ว่า มี กระดูกเหมือนพวกเรารึป่าวนะ ... ไม่น่าจะมี ??? ทำเข้าไปได้แต่ละท่า... สุดยอดจริงๆ

กลับมาก้อหมด พลังไปเหมือนกัน เพราะ เดินทั้งวันเลยวันนี้ แล้วเมื่อคืนก้อนอนไป สามชั่วโมงเอง ... มีปาร์ตี้ที่บ้านพี่ต่ายเล็กน้อย... แต่เนื่องจากไม่อยากนอน เดี๋ยวจะ นอนไม่หลับตอนกลางคืน ก้อเลย จัดห้อง ดูดฝุ่น ซักผ้าปูที่นอน เช็ดโต๊ะ รีดผ้าที่สะสมไว้จนหมดกอง...

และแล้ว วันอาทิตย์ ก้อผ่านไปอย่างรวดเร็ว... พรุ่งนี้ ก้อไปทำงานเหมือนเดิม.... 'another day another dollar'