My babe!!!

Finally, just got it today!

There're many things of this car which remind me of my first car back in Thailand (gosh, almost 10 years ago), e.g. its size, colour, gear system, the way it's got left/right controller on the left hand side, & etc.

Hopefully, it will serve me well as my first little car did!

วันที่ฉันเหนื่อยยยย... ภาค 2

วันนี้ ไมเหนื่อยจังอะ... ปกติ เลิกงานก้อจะไปออกกำลังกายอะ ก้อเต้น ครบ ชั่วโมงทุกทีนะ แต่วันนี้ หยุดตั้งหลายรอบแน่ะ ... เหนื่อยๆ ยังไง พิกล แปล๊กแปลก หรือเพราะ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยพอ ... อืมมม อาจเป็นได้นะ

ไงก้อต้องดูแลสุขภาพ ละกัน

Our own waysss

We (people) have our own ways to do things. So, if you could, please do not judge others' ways!!!

What's the right or best way? Who knows what the best way is?? Just be respectful of others!!!

And this is my way. Can't help if it's disappointing you!

The Letter

... ดูอีกแล้ว เรื่องนี้อะ รอบที่เท่าไหร่แล้ว น้า... เมื่อคืน อารมณ์ แบบอยากดูหนังไทย อะ แล้ว มีอยู่ไม่กี่เรื่องเลยเลือกเรื่อง the letter มาดูอีก เรื่องก้อรู้หมดแล้วนะ แต่ดูกี่ที ก้อร้องไห้ จนตาบวม ทุกที ตอนที่ซึ้งก้อซึ้งเหมือนเดิม โดยเฉพาะตอนที่ ต้นบอกว่า "อย่าลืมผมนะ" โอ้โห นะ กี่รอบกี่รอบ ก้อปล่อยโฮ ทุกรอบสิน่า ตอนไปดูเรื่องนี้ที่โรงกะเอ้อ กะ นิด อะ ... จำได้วันนั้น กลับจาก เสม็ดแล้วดิ่งไปโรงหนังเลย ร้องไห้ เสียงดัง จนไอ้เอ้อ หัวเราะ ทำหมด อารมณ์ หมดเลยย ก้อร้องอยู่ด้วยกัน ยังมาหัวเราะกันเอง อีก ... ตูล่ะเบื่อ...

ดูละครหรือ หนังไทยทีไร คิดถึงบ้านทุกที ... อีกสองปีกลับบ้านนะ ... ปี 2009 กลับบ้าน เราแล้ว จริงๆนะ ...

กลับไปสู่ somewhere I belong ซะที

home sweet home, คิดถึง ป๊า กะแม่, อู๋ กะ หลี, นิด กะเอ้อ แล้วก้อทุกๆคน มากมายก่ายกอง จ้า

วันที่ ฉัน เหนื่อยยยย...

การทำงาน แบบ multitasking นี่มัน ช่างปวดหัว จริงๆ มันทั้งสร้างความสับสน แล้ว งานแต่ละชิ้น ก้อ ออกมาไม่ เสร็จเรียบร้อย สักอย่างอะ ทำได้ อย่างละนิด อย่างละหน่อย แล้ว at the end of the day, หัว ก้อหนักอึ้งไปหมดเลยยย

งานก้อ สนุกนะ แต่ก้อ สงสาร เซลล์ สมอง เหลือเกิน ที่ต้องทำงานหนัก

แต่ก้อ happy กะงานมากๆ จ้า